پایگاه فرهنگی اطلاع رسانی شهدای دانش آموز

... برای دریافت اندازه اصلی، بر روی تصاویر تلیک نمایید ...

نوجوان شهید اسماعیل شیرزوانی :

سـن: 16 سال / محل تولد: خوی /

محل شهادت : شرهانی / تاریخ شهادت: 1362/1/23

فرازهایی از وصیتنامه شهید:

درود فراوان بر پدر و مادری که این­ چنین خدمتی به قرآن کریم کرده­ و جوانی مثل علی اکبر و قاسم به اسلام و قرآن قربانی داده ­اند. پدرم! مرا ببخش که لیاقت فرزندیت را نداشتم و نتوانستم که حق فرزندی را ادا نمایم و مادر عزیزم! هروقت به یاد من افتادی و خواستی گریه کنی و یا سرقبرم بیایی؛ آن­ لحظه، به یاد کربلای امام حسین (ع) باش که برای بقای اسلام و آزادی تمام مسلمانان از زیر سلطه­ یزید جنایتکار و جانی، چگونه جان خود و فرزندان عزیزش را تقدیم حق تعالی نمود.

برتری آخرت:

برادران عزیزم! اگرچه دنیا زیباست و دوست داشتنی و انسان را به طرف خود می­ کشاند؛ اما خانه پاداش الهی، خانه آخرت، خیلی ازدنیا زیباتر و عالی­تر است {و من} آخرت را از جان و دل می­ پذیرم. "تلمیحی است زیبا به شعر حضرت سید الشهداء علیه السلام که می­ فرماید: وَإنْ تـَکـُنِ الدّنیا تـُعَـدُّ نـَفِیسَـیة ً فـَدارُ ثـَوابِ الله أعـلـی و أنـبَـلُ و اگرچنین است که دنیا نفیس به شمار می ­آید؛ پس باید دانست که آخرت که خانه­ ثواب و مزد الهی است؛ بس بلند پایه­ تر و شریف­ تراسـت."

خطاب به پدرومادرش:

بنده لیاقت شهادت را درخودم نمی­بینم؛ اگریک­ موقع خداوند سبحان لطف فرموده و شهادت را نصیب من کرد، هیچ ناراحت نباشید و افتخار کنید که شما هم جوانی شانزده ساله تقدیم {اسلام} نموده ­اید.

خاطره ای از مادر شهید بهنام محمدی:

مادر بهنام در بیان خاطره‌ای از این شهید می گوید: هنگام آغاز جنگ تحمیلی، بهنام سیزده سال و هشت ماه داشت، نخستین فرزندم بود، او در دوازده سالگی به من می‌گفت: ” می خواهم طوری باشم که در آینده سراسر ایران مرا به خوبی یاد کنند و یک قهرمان ملی باشم. ” دوران انقلاب، نخستین شعاری که یادش می‌آمد، با اسپری روی دیوار بنویسد، این بود: «یا مرگ یا خمینی، مرگ بر شاه ظالم». شاهش را هم، همیشه برعکس می‌نوشت. پدرش هر چه می‌گفت که بهنام نرو، عاقبت سربازها می‌گیرندت، توجه نمی‌کرد. اعلامیه پخش می‌کرد، شعار می‌نوشت و در تظاهرات شرکت می‌کرد. گاهی نیز با تیر و کمان می‌افتاد به جان سربازهای شاه. بهنام را به مدرسه نبردم، چرا که پدرش نمی‌گذاشت، او را به تعمیرگاه سپاه به همراه برادرش فرستادم تا کاری یاد بگیرد. یک روز گفت: مادر دلم می‌خواهد بروم پیش امام حسین (ع) و بدانم که چگونه شهید شده! روزی دیگر کاغذی به من نشان داد که درباره غسل شهادت در آن نوشته شده بود. آرام گفت: مادر مرا غسل شهادت بده! چون می خواهم شهید شوم، تو هم از خرمشهر برو، اینجا نمان می‌ترسم عراقی ها تو را ببرند.

نام و نام خانوادگی: بهنام محمدی

متولد : ۱۲ بهمن ۱۳۴۵ / شهادت : ۲۸ مهر ۱۳۵۹

در منزل پدربزرگش در خرمشهر به‌دنیا آمد. ریزه بود و استخوانی اما فرز، چابک، بازیگوش و سرزبان دار.

علاقه عجیبی به امام خمینی (ره) داشت، به گونه ای که اینگونه سفارش کرده بود: از بچه‌ها می‌خواهم که نگذارند امام تنها بماند و خدای ناکرده احساس تنهایی بکند.

بهنام محمدی نوجوان ۱۳-۱۲ ساله‌ای بود که در تمام روزهای مقاومت از ۳۱ شهریور تا ۲۸ مهر ۵۹ در خرمشهر ماند.

وقتی شهریور 1359 با شایعه حمله عراقی‌ها، بعضی از اهالی خرمشهر همه زندگی‌شان را به دوش کشیدند و از شهر رفتند، کسی باور نمی‌کرد که خرمشهر به دست عراقی‌ها بیفتد. اما بهنام 13 ساله تصمیم گرفت بماند. هم می‌جنگید، هم به مردم کمک می‌کرد. بمباران که می‌شد می‌دوید و به مجروحین می‌رسید. با وجود مخالفت فرماندهان، خود را به صف اول نبرد می‌رساند و چندباری هم به اسارت دشمن درآمد؛ اما هربار با توسل به شیوه‌ای از دست آنان می‌گریخت. برای فریب عراقی‌ها می‌زد زیر گریه و می‌گفت: "دنبال مامانم می‌گردم گمش کردم." رزمنده‌های ایرانی، خیلی از اطلاعات خود درباره ارتش عراق را مدیون بهنام بودند. چون عراقی‌ها که فکر نمی‌کردند این نوجوان 13 ساله، قصد شناسایی مواضع، تجهیزات و نفرات آنها را دارد، رهایش می‌کردند. سرانجام 28 مهرماه 59، نزدیک فروشگاه فرهنگیان در خیابان آرش خرمشهر ترکشی به سینه بهنام خورد و قهرمان کوچک خرمشهر، جاودانه شد. آبان ماه سال 1389 هم مسئولان وقت استان خوزستان، به دلیل محل نامناسب مزار شهید "بهنام محمدی" و برای تکریم بیشتر این شهید نوجوان، مزار او را به صورت قالب‌بندی شده به "تپه شهدای گمنام مسجد سلیمان" منتقل کردند.

وصیت‌ نامه نوجوان سیزده ساله خرمشهری:

من نمی‌دانم چه بگویم، من و دوستانم در خرمشهر می‌جنگیم، به ما خیانت می‌شود. من می‌خواهم وصیت کنم هر لحظه در انتظار شهادت هستم. پیام من به پدر و مادرها این است که بچه‌های خود را لوس و ننر بار نیاورید. از بچه‌ها می‌خواهم، امام را تنها نگذارند و خدا را فراموش نکنند و به خدا توکل کنند. پدر و مادرها فرزندان خود را اهل مبارزه و جهاد در راه خدا بار بیاورید.