پایگاه فرهنگی اطلاع رسانی شهدای دانش آموز

ولادت: 1344 / شهادت: 1360 / محل شهادت: اهواز

فرازی از وصیت نامه:

" در هر کاری به خدا توکل کنید و نماز اول وقت را به پا دارید، محیط گرم و صمیمی خانواده را به هیچ قیمتی از دست ندهید و با همه با اخلاق خوش اسلامی رفتار کنید. "

" برنده امتحان عاشقی "

هُرم داغ آفتاب امانش را بریده بود، پیشانی آفتاب خورده مجید با لبان ترک خورده اش، نشان از غربتی ژرف می داد، اما حکایت دل آفتابی اش، راز سختکوشی و خستگی ناپذیری اش را روایت می کرد.

سال 1344 گریه های نوزادی در فضای خانواده امامی فر، نوید تولد کودکی را می داد که قرار بود مجید نام بگیرد تا مجد و عظمت در حالات و رفتارهایش سرمنشأ جوشش خوبی ها باشد. از کودکی علاقه وافری به مسائل دینی داشت، پرورش در فضای معنوی، از مجید یک دانش آموز ممتاز و مرتب ساخته بود. از بس صداقت داشت، به او لقب راستگو داده بودند.

بعدها در جریان مقابله با رژیم ستم شاهی و در جهت انجام فرامین رهبری، همگام با دیگر مبارزین انقلاب، در تظاهرات و پخش اعلامیه های امام، حضوری چشمگیر داشت، لیاقت و شایستگی مجید، موجب آن شد که از طرف بسیج پایگاه دکتر چمران، به اهواز اعزام شود؛ پشتکار و اراده بی نظیر و هوش خلاقش در نقش یک بیسیم چی ، اعتماد همرزمانش را جلب می کرد و به آنان روحیه مضاعف می بخشید.

روزها و ساعت های پرشکوه جوانیش در سنگرهای عشق و حماسه سپری می شد و درس عاشقی را سنگر به سنگر مرور می کرد تا اینکه در 11 شهریور 1360 خون سرخش در خاکریز جاری شد و مجید امامی فر، در حالی که بیسیم را بر دوش داشت، مورد اصابت مستقیم گلوله قرا گرفت. او در سن 16 سالگی به روی شهادت لبخندی مردانه زد و ردای سرخ آن را با جان و دل بر تن کرد و رفت تا در گردش تاریخ بخواند که: " هیچ خطی بالاتر از وصال و هیچ شهدی شیرین تر از شهادت نیست. "

وصیت این شهید دریا دل همچون خاطرات سبزش برای خانواده به یادگار ماند و چه شیرین است بهره بردن از این کلام که: " در جنگ بین اسلام و کفر، هرکس به سهم خود خدماتی انجام داده است و من تاکنون در جبهه کاری انجام نداده ام، شاید بتوانم در حملاتی که در پیش است ،کاری برای رضای حق انجام دهم و بتوانم در این امتحان بزرگ به شهادت برسم. "