پایگاه فرهنگی اطلاع رسانی شهدای دانش آموز

در مراسم تشییع پیکرم فقط برای امام شعار دهید...

در وصیت‌نامه شهید دانش‌آموز «عبدالرحیم بزرگی مقدم» آمده است: مادرم و پدرم، حلالم کنید و در مراسم تشییع جنازه‌ام گریه و زاری نکنید، بلکه فقط برای حمایت از امام خمینی (ره) شعار دهید.

شهید دانش‌آموز "عبدالرحیم بزرگی مقدم " در سال چهارم دبیرستان تحصیل می‌کرد، اما به قدری بصیرت پیدا کرده بود که با دیدن حملات دشمن لحظه‌ای آرام ننشست و به سوی جبهه‌های حق علیه باطل شتافت. وی در عملیات "والفجر مقدماتی " با تقدیم خون خود، پایه‌های انقلاب اسلامی را مستحکم‌تر کرد...

در وصیت‌نامه این شهید دانش‌آموز آمده است: "إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ " با نثار صمیمانه‌ترین سلام‌ها به رهبر کبیر انقلاب که فریاد آزادانه جاودانه‌ای بر ضد استکبار جهانی هستند و ایشان بزرگترین رهبران نسل نو، یگانه راهنما، رزمنده‌‌ای دلیر و ابرمرد قرن بیستم و پیشوای سیاست هستند؛ رهبری که ستون‌های غرب و شرق را به لرزه انداخت و بی‌عدالتی و ظلم را ریشه‌کن کرد. رهبری که نور جاویدانی‌اش از سرزمین مقدس اسلام درخشیدن گرفت و می‌رود تا بر سرزمین‌های اسلامی نورافشانی کند و بر کل جهان پرتو افکند. رهبری که پرچمدار آزادی و رهایی و دعوت کننده مسلمین به سوی خوشبختی و به سوی قلعه‌های انسانیت است؛ رهبری که نهضت اسلامی‌اش از اعماق اسلام عزیز است. من امام خمینی (ره) را مسلمانی مجاهد، مجاهدی مؤمن، مؤمنی زاهد، زاهدی عابد، عابدی سرکش، سرکشی متواضع، متواضعی پیروز، پیروزی ساکن، ساکنی خروشان می‌دانم. پس او را دعا می‌کنم. به همه برادران و خواهران توصیه می‌کنم که به رهنمود‌ها و فرامین امام خمینی (ره) توجه داشته و او را تنها نگذارند و فرمایشات ایشان را در جهت خودسازی در وجود خود پیاده کنند. همه دوستان بدانند تخلف و عدم اطاعت از این رهبر، این سلاله پاک رسول خدا (ص)، عدم اطاعت از رسول‌ خدا (ص) است و ایشان تنها کسی است که می‌‌تواند جامعه را از منجلاب فساد بیرون آورد و بر سیر الی‌الله هدایت کند و یقیناً خط ایشان منطبق با خط اصیل اسلام است. بنده اعلام می‌کنم اگر مرا تکه تکه کنند و اگر در میان آتش باشم، ذره‌های خاکسترم صدا می‌زند "الله‌اکبر، خمینی (ره) رهبر " "خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی (ره) را نگه دار ".

از پدر، مادر، خواهران و برادران عزیزم که این حقیر آنها را اذیت کرده‌ام، می‌خواهم مرا عفو کنند و اگر نافرمانی از بنده حقیر دیده‌اند، مرا ببخشند و از آنها می‌خواهم در سوگ من گریه نکنند؛ من گریه نمی‌خواهم من احتیاج به پیرو دارم با رفتن من سلاح به دست گیرید و از اسلام عزیز دفاع کنید. مادر عزیزم! من از امام حسین (ع) که بیشتر نیستم باید با صبر و طاقت و تحمل در سوگ من، دِین خود را به انقلاب اسلامی ادا کنند. مادر عزیزم! مگر خون من گلگون‌تر از خون امام حسین (ع) است؛ مادر افتخار کن و شاد باش که خدا این سعادت را به فرزندت داده که جان خود را در راه او نثار کند و هر کسی این سعادت را ندارد. مادرم و پدرم حلالم کنید و در مراسم تشییع جنازه‌ام گریه و زاری نکنید، بلکه فقط برای امام خمینی (ره) شعار دهید. از همه می‌خواهم هنگامی که کربلای حسینی به همت رزمندگان اسلام آزاد شد، به کنار قبر امام حسین (ع) عزیز رفته و مرا دعا کنید. امیدوارم صحنه جهان با وسعتش به یک دادگاه الهی مبدل شود که حاکمین آن مسلمین و محکومین آن کافران باشند و کافران را به اشدّ مجازات برسانند. "همه مرا حلال کنید. "