پایگاه فرهنگی اطلاع رسانی شهدای دانش آموز

کتابچه "رد پای خورشید" شامل 102 وصیت از شهدای دانش آموز

و سفارش آن ها به درس گرفتن از حضرت اباعبدالله (ع) است.

این کتاب که توسط اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزی تهیه و تنظیم گردیده،

به کوشش بچه های تارنمای شهدای دانش آموز و نوجوان، بازنشر داده می شود.

برای دریافت فایل pdf و word این کتاب، بر روی نشانه های زیر تلیک نمایید :

شهید محمود مهاجر؛

وقتی که وارد سالن معراج شهدا شدیم، سربازهای راست قامت برای احترام به پدر و مادر شهید جلوی در ایستاده بودند، پدر شهید با صلابتی خاص وارد سالن شهدا شد؛ وقتی دید که تابوت شهدای گمنام در سالن معراج قرار گرفته است، ابتدا به طواف پیکرهای معطر شهدای بی‌نشان رفت و بعد بر بالین فرزندش نشست. صدای شوق دیدار در فضا پیچیده بود، مادر محمود، دخترش را در آغوش کشیده بود و به زبان آذری می‌گفت: «گُردین بالام گلدی، بالام خوش گَلمیشَن»؛ غوغایی به پا بود، آنها پیکر محمود را به یکدیگر نشان می‌دادند و به این پرستو خوشامد می‌گفتند. زهرا مهاجر که دو سال از محمود کوچکتر است، می‌گوید: شب اعزام فرا رسید؛ با محمود در اتاق مشغول نوشتن مشق‌هایمان بودیم، محمود به من گفت:‌ «قرار است فردا به جبهه بروم، نمی‌خواهم مادر الآن متوجه شود، اگر دیدی من دیر به خانه آمدم، به مادر بگو که به جبهه رفته‌ام». به محمود گفتم: «اگر می‌خواهی به جبهه بروی، پس چرا مشق‌ات را می‌نویسی؟!» او گفت: «ممکن است به دلیل سن کم، نگذارند بروم، لااقل تکلیفم را بنویسم تا اگر به مدرسه رفتم، دعوایم نکنند». محمود صبح زود کیف مدرسه را همراهش برد و در زیرزمین خانه گذاشت و به پایگاه اعزام نیرو رفت؛ محمود 14 ساله بود، پس از آنکه به پایگاه اعزام به جبهه رسید، به او گفتند: «سنش کم است و نمی‌تواند به جبهه برود»، او همان موقع به خانه برگشت، کپی از شناسنامه احمد برداشت و با ایجاد تغییراتی به مسجد رفت و به مسئول اعزام گفت: «ببخشید شناسنامه را اشتباهی آورده بودم» تا اینکه برادر 14 ساله‌ام به جبهه اعزام شد. (محمود متولد اسفند 50 است، او در زمان اعزام به جبهه 14 ساله بود، در زمان شهادت که فروردین 66 بود، یک ماه از تولد 15 سالگی‌اش می‌گذشت).

محمود در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشته بود:

«خدایا تو شاهد باش که نه به بهشت تو طمع دارم و نه طاقت جهنم تو را دارم، بلکه به خاطر عشق و علاقه‌ای که به تو دارم، به سوی تو می‌آیم، همان گونه که خواستی من به سوی تو بیایم و در مدرسه انسان‌سازی تو مشغول خدمت و نوکری شوم، همان گونه ما را به پیروزی و در نهایت به شهادت در راه خودت برسان.»

منبع: باشگاه خبرنگاران

خواهر تخریبچی شهید مفقود الجسد " هادی رجب نسب " به بیان خاطره ای ازخداحافظی وی پرداخته است که خواندن آن نکات قابل تأملی را در بر دارد.

او می رفت در حالی که مادرهم چنان نظاره گر قدم هایش بود. وقتی می خواست برود نگاهش، نگاه خاصی بود، غریبانه، انگار نگاهش پر بود از حرف های ناگفته، دلواپسی، اما مصممِ رفتن ... روزهای آخر سرد زمستان بود ... گاه گداری از برنگشتنش حرف میزد، رفتنی که بازگشتی نداشت. در نامه ای به برادر کوچکش نوشت : "می خواهم برایت از والفجر چهار که شهید شدن پانزده نفر از نزدیک ترین دوستانم بود تعریف کنم. محمود جان امروز صبح ساعت هشت بود که دلم غمگین و منتظر، لحظه شماری عملیات می کردم، ناگهان هواپیماهای عراقی دور پادگان را بمب باران کردند، در همین حین برادرانم مشغول وضو و به آسمان خیره شده بودند و من در حالی که بالای ساختمان بودم، پدافند ها شروع به شلیک کردن که سر و صدای عجیبی ایجاد شده بود...

هر کدام یک گوشه سنگر نشسته بودند، کاغذ به دست. یکی خاطره می نوشت، یکی وصیت نامه؛ او ولی معادله های مثلثاتی کتابش را حل می کرد.

نوجوان شهید اسماعیل شیرزوانی :

سـن: 16 سال / محل تولد: خوی /

محل شهادت : شرهانی / تاریخ شهادت: 1362/1/23

فرازهایی از وصیتنامه شهید:

درود فراوان بر پدر و مادری که این­ چنین خدمتی به قرآن کریم کرده­ و جوانی مثل علی اکبر و قاسم به اسلام و قرآن قربانی داده ­اند. پدرم! مرا ببخش که لیاقت فرزندیت را نداشتم و نتوانستم که حق فرزندی را ادا نمایم و مادر عزیزم! هروقت به یاد من افتادی و خواستی گریه کنی و یا سرقبرم بیایی؛ آن­ لحظه، به یاد کربلای امام حسین (ع) باش که برای بقای اسلام و آزادی تمام مسلمانان از زیر سلطه­ یزید جنایتکار و جانی، چگونه جان خود و فرزندان عزیزش را تقدیم حق تعالی نمود.

برتری آخرت:

برادران عزیزم! اگرچه دنیا زیباست و دوست داشتنی و انسان را به طرف خود می­ کشاند؛ اما خانه پاداش الهی، خانه آخرت، خیلی ازدنیا زیباتر و عالی­تر است {و من} آخرت را از جان و دل می­ پذیرم. "تلمیحی است زیبا به شعر حضرت سید الشهداء علیه السلام که می­ فرماید: وَإنْ تـَکـُنِ الدّنیا تـُعَـدُّ نـَفِیسَـیة ً فـَدارُ ثـَوابِ الله أعـلـی و أنـبَـلُ و اگرچنین است که دنیا نفیس به شمار می ­آید؛ پس باید دانست که آخرت که خانه­ ثواب و مزد الهی است؛ بس بلند پایه­ تر و شریف­ تراسـت."

خطاب به پدرومادرش:

بنده لیاقت شهادت را درخودم نمی­بینم؛ اگریک­ موقع خداوند سبحان لطف فرموده و شهادت را نصیب من کرد، هیچ ناراحت نباشید و افتخار کنید که شما هم جوانی شانزده ساله تقدیم {اسلام} نموده ­اید.