پایگاه فرهنگی اطلاع رسانی شهدای دانش آموز

ﻓﺮﺍﺯﯼ ﺍﺯ ﻭﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻬﯿﺪ ﻋﻠﻲ ﺟﺮﺍﻳﻪ ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ ﺁﺑﺪﺍﻧﺎﻧﯽ:

ﺍﮔﺮﻣﺮﺍ ﺑﮑﺸﯿﺪ ﻭ ﺑﺪﻧﻢ ﺭﺍ ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻨﯿﺪ، ﻗﻄﻌﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺪﻧﻢ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻟﺒﯿﮏ ﯾﺎ ﺧﻤﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻭﺻﯿﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ﻋﺰﯾﺰ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﻫﯿﺪ. ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮﻡ، ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﺎﻥ ﺟﺒﻬﻪ ﻭ ﺳﻨﮕﺮ ﺑﻤﯿﺮﻡ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﺍﺳﻼ‌ﻡ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﭘﺎﮎ ﺭﻫﺒﺮ ﺑﻤﯿﺮﻡ. ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﻔﺲ ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻗﻄﺮﻩ ﺧﻮﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺪﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﺳﻼ‌ﻡ ﻣﯿﺠﻨﮕﻢ. ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﺗﻘﻮﺍ ﭘﯿﺸﻪ ﮐﻨﯿﺪ. ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻭ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﺰﯾﺰ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭ ﻧﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﺍﮔﺮﺍﯾﻦ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻧﺼﯿﺒﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺏ ﺣﺴﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻌﺒﻮﺩﻡ ﺑﺸﺘﺎﺑﻢ، ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﯼ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺷﻬﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﺧﻮﺩ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻫﺎ ﺷﺘﺎﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﺭ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻭﺷﻢ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻢ.

قبل از عملیات بدر، شهید جلوی من و مادرش بدنش را برهنه کرد و گفت: نگاه کنید! دیگر این جسم را نخواهید دید. همان طور شد و در عملیات بدر مفقود گردید. دوازده سال در انتظار بودم و با هر زنگ درب منزل می دویدم تا اگر او برگشته باشد، اولین کسی باشم که او را می بینم. تا اینکه یک روز خبر بازگشت او را دادند. فقط یک جمجمه از شهید برگشته بود که مادرش از طریق دندان، فرزند را شناخت. در نزد ما رسم است بعد ازدفن، سه روز قبر به صورت خاکی باشد. مردم در تشییع جنازه او با شکوه، شرکت کردند. شبی در خواب دیدم که چند اسب سوار آمدند و شروع به حفر قبر کردند. گفتم: چه کار می کنید؟ گفتند: مامور هستیم او را به کربلا ببریم. گفتم من دوازده سال منتظر بودم چرا او را آوردید؟ گفتند: ماموریت داریم و یک فرد نورانی را نشان من دادند. عرض کردم: آقا! این فرزند من است. فرمود: بایدبه کربلا برود. او را آوردیم تا تو آرام بگیری و بعد او را ببریم. پدر شهید از خواب بیدار می شود. با هماهنگی و اجازه، نبش قبر صورت می گیرد. می بینند: خبری از جمجمه شهید نیست و شهید به کربلا منتقل شده است!!!

شهید غلامرضا زمانیان

منبع : روایت عشق

علی ایرانمنش" نوجوان ترین شهید استان کرمان است که در سن 15 سالگی به دست کومله ها در غرب کشور به شهادت رسید. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، جمعی از اعضای کانون خبرنگاران دفاع مقدس استان کرمان با مادر شهید علی ایرانمنش، نوجوان ترین شهید استان کرمان دیدار کردند.

"طاهره ایلاقی" مادر شهید ایرانمنش در این دیدار درباره فرزند شهیدش به خبرنگاران چنین گفت:

نوجوان شهید اسماعیل شیرزوانی :

سـن: 16 سال / محل تولد: خوی /

محل شهادت : شرهانی / تاریخ شهادت: 1362/1/23

فرازهایی از وصیتنامه شهید:

درود فراوان بر پدر و مادری که این­ چنین خدمتی به قرآن کریم کرده­ و جوانی مثل علی اکبر و قاسم به اسلام و قرآن قربانی داده ­اند. پدرم! مرا ببخش که لیاقت فرزندیت را نداشتم و نتوانستم که حق فرزندی را ادا نمایم و مادر عزیزم! هروقت به یاد من افتادی و خواستی گریه کنی و یا سرقبرم بیایی؛ آن­ لحظه، به یاد کربلای امام حسین (ع) باش که برای بقای اسلام و آزادی تمام مسلمانان از زیر سلطه­ یزید جنایتکار و جانی، چگونه جان خود و فرزندان عزیزش را تقدیم حق تعالی نمود.

برتری آخرت:

برادران عزیزم! اگرچه دنیا زیباست و دوست داشتنی و انسان را به طرف خود می­ کشاند؛ اما خانه پاداش الهی، خانه آخرت، خیلی ازدنیا زیباتر و عالی­تر است {و من} آخرت را از جان و دل می­ پذیرم. "تلمیحی است زیبا به شعر حضرت سید الشهداء علیه السلام که می­ فرماید: وَإنْ تـَکـُنِ الدّنیا تـُعَـدُّ نـَفِیسَـیة ً فـَدارُ ثـَوابِ الله أعـلـی و أنـبَـلُ و اگرچنین است که دنیا نفیس به شمار می ­آید؛ پس باید دانست که آخرت که خانه­ ثواب و مزد الهی است؛ بس بلند پایه­ تر و شریف­ تراسـت."

خطاب به پدرومادرش:

بنده لیاقت شهادت را درخودم نمی­بینم؛ اگریک­ موقع خداوند سبحان لطف فرموده و شهادت را نصیب من کرد، هیچ ناراحت نباشید و افتخار کنید که شما هم جوانی شانزده ساله تقدیم {اسلام} نموده ­اید.

خاطره ای از مادر شهید بهنام محمدی:

مادر بهنام در بیان خاطره‌ای از این شهید می گوید: هنگام آغاز جنگ تحمیلی، بهنام سیزده سال و هشت ماه داشت، نخستین فرزندم بود، او در دوازده سالگی به من می‌گفت: ” می خواهم طوری باشم که در آینده سراسر ایران مرا به خوبی یاد کنند و یک قهرمان ملی باشم. ” دوران انقلاب، نخستین شعاری که یادش می‌آمد، با اسپری روی دیوار بنویسد، این بود: «یا مرگ یا خمینی، مرگ بر شاه ظالم». شاهش را هم، همیشه برعکس می‌نوشت. پدرش هر چه می‌گفت که بهنام نرو، عاقبت سربازها می‌گیرندت، توجه نمی‌کرد. اعلامیه پخش می‌کرد، شعار می‌نوشت و در تظاهرات شرکت می‌کرد. گاهی نیز با تیر و کمان می‌افتاد به جان سربازهای شاه. بهنام را به مدرسه نبردم، چرا که پدرش نمی‌گذاشت، او را به تعمیرگاه سپاه به همراه برادرش فرستادم تا کاری یاد بگیرد. یک روز گفت: مادر دلم می‌خواهد بروم پیش امام حسین (ع) و بدانم که چگونه شهید شده! روزی دیگر کاغذی به من نشان داد که درباره غسل شهادت در آن نوشته شده بود. آرام گفت: مادر مرا غسل شهادت بده! چون می خواهم شهید شوم، تو هم از خرمشهر برو، اینجا نمان می‌ترسم عراقی ها تو را ببرند.